چرا در بعضی روابط احساس میکنیم که همه چیز به دست روزگار سپرده شده است؟
آیا تا به حال در رابطهای بودهاید که احساس کنید هیچ کنترلی بر آن ندارید؟ انگار که همه چیز در اختیار شانس و اتفاق است و شما فقط نظارهگر هستید. این احساس درماندگی میتواند بسیار فرساینده و ناراحتکننده باشد. اما چرا این اتفاق میافتد؟ دلایل متعددی وجود دارد که باعث میشود در یک رابطه احساس کنیم که همه چیز به دست روزگار سپرده شده است. در این مقاله، به بررسی 15 نکتهی کلیدی میپردازیم که میتوانند این احساس را در شما ایجاد کنند.
این دلایل میتوانند مربوط به ویژگیهای شخصیتی شما، الگوهای رفتاریتان، دینامیک رابطه و یا حتی شرایط بیرونی باشند. شناسایی این عوامل، اولین قدم برای تغییر وضعیت و باز پسگیری کنترل بر رابطهتان است.
- ✳️
عدم شفافیت در ارتباط:
وقتی به طور واضح و با صداقت با طرف مقابلتان صحبت نمیکنید، سردرگمی و ابهام فضا را پر میکند و احساس میکنید نمیدانید چه خبر است. - ✳️
ترس از طرد شدن:
اگر از ابراز نیازها و خواستههای خود میترسید، به این دلیل که نگرانید طرف مقابل شما را طرد کند، منفعل میشوید و اجازه میدهید سرنوشت رابطه توسط دیگری تعیین شود. - ✳️
تفاوتهای اساسی در ارزشها و اهداف:
وقتی ارزشها و اهداف شما با شریک زندگیتان همخوانی ندارد، تلاش برای هماهنگی و سازگاری به یک جنگ بیپایان تبدیل میشود که احساس میکنید کنترلی بر آن ندارید. - ✳️
نداشتن مرزهای مشخص:
اگر مرزهای شخصی خود را مشخص نکنید و اجازه دهید طرف مقابلتان به راحتی از آنها عبور کند، احساس میکنید که حریم شخصی و استقلال شما زیر سوال رفته و همه چیز در اختیار اوست. - ✳️
وابستگی عاطفی:
وابستگی بیش از حد به طرف مقابل باعث میشود که خود را فراموش کنید و تمام شادی و غم خود را به او گره بزنید. در نتیجه، احساس میکنید سرنوشت شما در دست اوست. -
1. فقدان ارتباط موثر و با صداقت
یکی از اصلیترین دلایل این حس، نبود ارتباط باز و با صداقت بین طرفین است. وقتی نتوانیم احساسات، نیازها و خواستههای خود را به درستی بیان کنیم و یا طرف مقابل نیز در این زمینه کوتاهی کند، فاصلهای عمیق ایجاد میشود.
این فاصله باعث میشود که هر کدام از طرفین به طور جداگانه عمل کنند و احساس کنند که سرنوشت رابطه خارج از کنترل آنهاست.
عدم توانایی در حل مسائل و سوء تفاهمات نیز از پیامدهای فقدان ارتباط موثر است.
وقتی مشکلات کوچک حل نشوند، روی هم انباشته شده و به بحرانهای بزرگتری تبدیل میشوند که کنترل آنها دشوارتر است.
در این شرایط، احساس میکنیم که جریان رابطه به سمت نامعلومی پیش میرود و ما نقشی در تعیین مسیر آن نداریم.
تمرین مهارتهای ارتباطی فعالانه، گوش دادن همدلانه و ابراز با صداقت احساسات میتواند تا حد زیادی از این وضعیت جلوگیری کند.
2. عدم تعهد و مسئولیتپذیری
تعهد و مسئولیتپذیری سنگ بنای هر رابطه پایدار و موفقی است. وقتی یکی یا هر دو طرف از پذیرش مسئولیت نقش خود در رابطه شانه خالی کنند، احساس عدم اطمینان و ناامنی به وجود میآید.
تعهد به معنای تلاش برای حفظ و بهبود رابطه، حتی در شرایط سخت است.
مسئولیتپذیری نیز به معنای پذیرش پیامدهای اعمال و تصمیمات خود در رابطه است.
وقتی این دو عنصر وجود نداشته باشند، رابطه به یک بازی شانسی تبدیل میشود که هیچ کس نمیداند چه زمانی به پایان خواهد رسید.
احساس میکنیم که هیچ تضمینی برای آینده وجود ندارد و هر لحظه ممکن است همه چیز از هم بپاشد.
تعهد و مسئولیتپذیری به رابطه ثبات و امنیت میبخشد و به طرفین این اطمینان را میدهد که میتوانند روی یکدیگر حساب کنند.
بدون این دو، رابطه در معرض خطر دائمی قرار دارد.
3. انتظارات غیرواقعی
داشتن انتظارات غیرواقعی از رابطه و شریک زندگی میتواند به سرخوردگی و ناامیدی منجر شود.
هیچ رابطهای کامل و بینقص نیست و هر فردی دارای نقاط قوت و ضعف خود است.
وقتی انتظارات ما با واقعیت همخوانی نداشته باشد، به طور مداوم احساس نارضایتی و خشم میکنیم.
این احساسات منفی میتوانند به تدریج رابطه را فرسوده کرده و به نابودی بکشانند.
به جای تمرکز بر آنچه که رابطه فاقد آن است، سعی کنید قدر داشتههای خود را بدانید و بر نقاط قوت رابطه تمرکز کنید.
انتظارات خود را با واقعیت هماهنگ کنید و به خاطر داشته باشید که هیچ کس کامل نیست.
پذیرش نقصها و ضعفهای یکدیگر، کلید یک رابطه پایدار و رضایتبخش است.
4. ترس از صمیمیت
ترس از صمیمیت میتواند مانع ایجاد یک رابطه عمیق و معنادار شود.
این ترس ممکن است ناشی از تجربیات تلخ گذشته، آسیبهای روانی یا کمبود اعتماد به نفس باشد.
افرادی که از صمیمیت میترسند، معمولاً در برقراری ارتباط عاطفی مشکل دارند و از نزدیک شدن به دیگران اجتناب میکنند.
این رفتار میتواند به اشتباه به عنوان عدم علاقه یا بیتفاوتی تلقی شود و باعث ایجاد فاصله بین طرفین شود.
وقتی از صمیمیت اجتناب میکنیم، در واقع خود را از تجربه لذت یک رابطه عمیق و رضایتبخش محروم میکنیم.
غلبه بر ترس از صمیمیت نیازمند خودآگاهی، شجاعت و تلاش است.
در صورت نیاز، کمک گرفتن از یک متخصص میتواند در این مسیر یاریرسان باشد.
5. نادیده گرفتن نیازهای یکدیگر
هر فردی در رابطه دارای نیازهای عاطفی، روانی و جسمی خاصی است.
نادیده گرفتن این نیازها میتواند به احساس تنهایی، ناامیدی و بیارزشی منجر شود.
وقتی احساس کنیم که نیازهایمان در رابطه برآورده نمیشود، به تدریج از طرف مقابل فاصله میگیریم و احساس میکنیم که در یک مسیر جداگانه حرکت میکنیم.
شناخت نیازهای خود و شریک زندگی و تلاش برای برآورده کردن آنها، از عوامل اساسی پایداری و رضایت در رابطه است.
با صحبت کردن، گوش دادن و ابراز همدلی میتوانید به نیازهای یکدیگر پی ببرید و برای برآورده کردن آنها تلاش کنید.
بیتوجهی به نیازها میتواند به تدریج رابطه را از بین ببرد.
6. الگوهای رفتاری مخرب
الگوهای رفتاری مخرب مانند پرخاشگری، کنترلگری، بیاحترامی و انتقاد دائمی میتوانند رابطه را مسموم کنند.
این الگوها باعث ایجاد احساس ناامنی، ترس و اضطراب در رابطه میشوند.
وقتی در یک رابطه با الگوهای رفتاری مخرب مواجه میشویم، احساس میکنیم که هیچ کنترلی بر اوضاع نداریم و سرنوشت رابطه به دست رفتارهای منفی طرف مقابل سپرده شده است.
شناسایی و تغییر این الگوها نیازمند خودآگاهی، اراده و در صورت نیاز، کمک گرفتن از یک متخصص است.
تغییر الگوهای رفتاری مخرب، یک فرآیند زمانبر و دشوار است، اما ارزش تلاش کردن را دارد.
با تغییر این الگوها، میتوانید رابطه خود را به یک رابطه سالم و رضایتبخش تبدیل کنید.
نادیده گرفتن الگوهای مخرب، تنها به بدتر شدن اوضاع منجر میشود.
7. عدم وجود اهداف مشترک
داشتن اهداف مشترک به رابطه معنا و جهت میدهد.
وقتی اهداف مشترکی وجود نداشته باشد، طرفین احساس میکنند که در مسیرهای متفاوتی حرکت میکنند و هیچ آینده مشترکی ندارند.
این امر میتواند به تدریج باعث ایجاد فاصله و سردی در رابطه شود.
صحبت کردن در مورد اهداف و آرزوهای خود و یافتن زمینههای مشترک، میتواند به تقویت رابطه کمک کند.
داشتن اهداف مشترک به رابطه انگیزه میدهد و به طرفین کمک میکند تا در کنار هم برای رسیدن به آنها تلاش کنند.
بدون اهداف مشترک، رابطه ممکن است بیهدف و بیمعنا به نظر برسد.
تلاش برای یافتن اهداف مشترک، سرمایهگذاری ارزشمندی در آینده رابطه است.
8. مقایسه با روابط دیگران
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، یکی از مخربترین کارهایی است که میتوان انجام داد.
هر رابطهای منحصر به فرد است و دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود است.
مقایسه، تنها باعث ایجاد احساس حسادت، نارضایتی و کمبود در رابطه میشود.
به جای مقایسه، بر داشتههای خود تمرکز کنید و قدردان چیزهایی باشید که در رابطه خود دارید.
بسیاری از روابط ظاهراً بینقص، در پشت پرده با مشکلات و چالشهای زیادی مواجه هستند.
مقایسه، تنها باعث هدر رفتن انرژی و تخریب رابطه میشود.
9. تاثیر فشارهای خارجی
فشارهای خارجی مانند مشکلات مالی، خانوادگی و شغلی میتوانند بر رابطه تاثیر منفی بگذارند.
این فشارها میتوانند باعث افزایش استرس، تنش و درگیری در رابطه شوند.
وقتی با فشارهای خارجی مواجه میشویم، باید با یکدیگر همدلی و حمایت کنیم و به دنبال راه حلهای مشترک باشیم.
